Archiefbank ontwikkelde een tool voor het waarderen van privaatrechtelijke archiefbestanden, op basis van de praktijkcase van (privaatrechtelijke) ministeriële kabinetsarchieven van federale en Vlaamse ministers. Deze kabinetsarchieven zijn extra kwetsbaar door hun complexe wettelijke context. Bekijk de projectfiche, de resultaten van het project en de waarderingstool.

Aanleiding was de fusie van het Centrum Vlaamse Architectuurarchieven (CVAa) en het Architectuurarchief van de Provincie Antwerpen (APA) in 2018. De eerste fase had twee doelen: een profiel voor de bestaande collectie ontwikkelen en een waarderingskader uitbouwen voor architectuurarchieven in heel Vlaanderen. Tijdens de tweede fase werden drie private architectuurarchieven gewaardeerd. Meer informatie leest u op de website van het Vlaams Architectuurinstituut, een blogbericht en de projectfiche.

De waarderingsmethodiek voor agrarisch erfgoed uit een voortraject van het CAG werd verder verfijnd in samenwerking met vier collectiebeherende partners: Openluchtmuseum Bokrijk, het Jenevermuseum, Texture en het Museum van de Belgische Bierbrouwers. Zij stelden elk vanuit diverse urgenties een of meerdere deelcollecties voorop. Lees meer op de FARO-blog, in de projectfiche en het eindrapport.

Dit project was gericht op de waardering van roerend religieus erfgoed in parochiekerken. Het waarderen is een stap in een ruimer participatief traject, met oog voor lokale stakeholders en een geïntegreerde aanpak, om bij een (gedeeltelijke of totale) herbestemming of sluiting van een kerk ook een zinvolle herbestemming voor alle roerend erfgoed te vinden. Lees meer in de projectfiche.

De Gentse musea onderzochten twee gemeenschappelijke deelcollecties op zoek naar overlap, hiaten en topstukken. In de eerste fase waardeerden Design Museum Gent en STAM de houten modelfragmenten op deelcollectieniveau. De focus lag op participatie en het potentieel (her)gebruik van deze collectie. Vervolgens werden de elektrische huishoudelijke apparaten door Design Museum Gent, Huis van Alijn en MIAT op objectniveau gewaardeerd. Lees meer in het eindrapport.

Het FOMU paste, in samenwerking met PACKED en KADOC-KU Leuven, bestaande waarderingstools en hulpmiddelen - meer bepaald de contactvelmethode voor snelle bulkdigitalisering en een conditie-evaluatietool - toe op twee casestudies om te onderzoeken in welke mate ze inzetbaar zijn bij het waarderen van grote verzamelingen diapositieven en negatieven.

De figurentheatercollectie die het Firmament in bewaring had werd participatief gewaardeerd in functie van een verantwoorde en transparante selectie en herbestemming van die collectie. Lees er meer over in de FARO-blog en bekijk de resultaten van de waardering.

Het materieel en immaterieel erfgoed van de Schuttersgilde Sint-Joris-Loenhout werden gewaardeerd door LECA in samenwerking met de Hoge Gilderaad der Kempen, Heemkunde Vlaanderen en erfgoedconsulent Caroline Reed (auteur van Reviewing Significance 3.0). Deze bestaande methodiek werd zo uitgebreid naar immaterieel erfgoed. Meer informatie vindt u in de projectfiche en het eindrapport.

Het MAS waardeerde haar maritiem erfgoed, met name de collectie vaartuigen en het technisch erfgoed van de haven. De aanleiding was tweeledig: de noodzakelijke verhuis van de collectie en de ambities om een maritiem museum op te richten in Antwerpen. De resultaten van het onderzoek leest u in dit rapport.

In Aalst stond de waardering in het teken van een duurzaam beheer en ontsluiting van de collectie van het Brandweermuseum. Voor Brandweermuseum Mechelen was herbestemming het doel, vanwege een gebrek aan ruimte in de nieuwe brandweerkazerne. MIAT ging al doende op zoek naar een overkoepelende en gedragen toekomstvisie voor het brandweererfgoed. Meer info in de projectfiche en het eindrapport. 

Mu.ZEE onderzocht of de waarderingsmethodiek van het KMSKA (gebaseerd op Significance) op moderne en hedendaagse kunst toepasbaar is en toelaat om transculturele en transhistorische waarden te omschrijven. Het traject moest leiden tot een verbeterde digitale ontsluiting en een breder gedragen en onderbouwd collectiemanagement. Lees verder over de resultaten van het project en in de projectfiche.

Resonant en Het Firmament (samen CEMPER) ontwikkelden een methodiek om muziek- en podiumkunstenerfgoed over collectiegrenzen heen te waarderen aan de hand van twee cases: historische toneeldecors in Vlaanderen en Brussel (1900-1960) en historische archieven en collecties jazzerfgoed (1917-2016). Voor beide thema's gelden generieke noden door de enorme diversiteit, zowel in aard en omvang van de collecties, als in beheerders en bewaaromstandigheden.

Het doel van dit project was om deelcollecties van seriële publicaties in kaart te brengen, met elkaar te kunnen vergelijken en de onderlinge afstemming tussen collecties te vergroten. Als casestudie onderzocht men eerst de historische kranten van vijf erfgoedbibliotheken. Daarop volgden aanbevelingen voor erfgoedzorg en/of een gecoördineerd collectiebeleid. In een tweede fase werd de groep uitgebreid en werden de resultaten verfijnd. De projectgroep realiseerde de nodige tools voor een gelijkaardig waarderingstraject, waaronder de vernieuwde Collectiewijzer Erfgoedbibliotheken als instrument voor het cross-collectiewaarderen van bibliothecair erfgoed in Vlaanderen. Ga verder naar de projectfiche en de Toolbox wijzer waarderen.

In het kader van een actualiseringsbeleid rond immaterieel cultureel erfgoed in Vlaanderen ontwikkelde WIE een participatieve en democratische waarderingsmethodiek die bij een bredere groep gemeenschappen en individuen ingang kan vinden en zo de bestaande ICE-collectie kan verrijken. Meer informatie leest u in de projectfiche en de kennisbank van WIE.

Deelcollecties van het Hopmuseum en het Memorial Museum Passchendaele 1917 werden gewaardeerd met het oog op herbestemming of verhuis naar het Regionaal Erfgoeddepot Potyze. Naast betere bewaaromstandigheden beoogde het project een betere kennis over de collecties en een verfijning van de collectieplannen (met name het verzamelbeleid). Lees meer in de projectfiche hopcultuur en de projectfiche WO I-erfgoed.

Een verdiepende registratie en waardering van de collectie ‘hulpmiddelen voor mensen met een visuele beperking’ van Spermalie in Brugge werd ondernomen, met het oog op de ontsluiting en bekendmaking ervan. Bij de uitvoering van het project werden mensen met een visuele beperking en organisaties met een gelijkaardige collectie betrokken. Lees meer in de projectfiche of bekijk de resultaten.

De erfgoedcollecties van tien heem- en/of oudheidkundige kringen en twee lokale musea in het Land van Dendermonde werden gewaardeerd, met als doelen: een meer doordacht collectiebeleid, de opstart van een regionaal netwerk en een gerichter ondersteuningsbeleid vanuit de erfgoedcel. Meer info vindt u in de projectfiche en de ontwikkelde methodiek voor waarderen met vrijwilligers.

De drie musea zetten samen een participatief waarderingstraject op als voorbereiding op de nieuwe of vernieuwde museum- en depotlocaties in de nabije toekomst. De waardering op deelcollectieniveau gebeurde bijna volledig door vrijwilligers, onder begeleiding van de erfgoedcel, met onderlinge kennisuitwisseling en deelname van het (museum)publiek. Lees verder in de projectfiche.

Twee museale en twee private collecties historische schoenen uit de regio Izegem-Roeselare werden tijdens dit project gewaardeerd onder begeleiding van de erfgoedcel: de schoenencollectie van museum Eperon d’Or, de deelcollectie koersschoenen van KOERS, de privéverzameling ‘Modieuze schoenen Catherine Desal’ en de erfeniscollectie ‘Koersschoenen schoenmakersfamilie Thomas’. Meer info in de projectfiche.

De private collectie van het Kapelriegoed in Moorsele werd geregistreerd, gewaardeerd en herbestemd. De collectie bestond uit regionaal landbouwerfgoed, naast kleinere deelcollecties meubilair, oorlogsmemorabilia en religieus erfgoed. Het project was voor de eigenaar een kans om zijn kennis door te geven. Lees meer in de projectfiche.