Ter voorbereiding van het Groot Onderhoud trok FARO op pad met een camera: we wilden wel eens weten of en hoe leerkrachten aan de slag gaan met erfgoed in hun les. Meteen maakten we ook van de gelegenheid gebruik om even af te toetsen wat een Erfgoedklasbak voor leerkrachten kan betekenen.  

We kwamen terecht bij Klaartje Van Campen en Griet Verschueren, beiden leerkracht Culturele Vorming in Sint-Rita Campus College in Kontich. In hun lessen brengen ze heel wat cultuur op het menu van meer dan 300 leerlingen. En ja, ook erfgoed hoort daarbij.

De kracht van verhalen

Zo gebruiken Klaartje en Griet in hun lessen het boek Een kleine geschiedenis van de wereld van Ernst Hans Gombrich als leidraad en nodigen ze de leerlingen uit om zelf hun eigen geschiedenis op te tekenen. Ze sensibiliseren de leerlingen over erfgoed en over tradities, gewoontes, de omgeving en hoe dat alles een rol speelt in en bepalend is voor de (culturele) identiteit van de leerlingen.  

De kracht van het boek van Gombrich schuilt voor deze leerkrachten in het verhaal. Klaartje: “Door een verhaal worden dingen begrijpelijk en duidelijk.” Griet vult aan: “Een goed verhaal wekt verwondering op. Een verhaal doet zijn ding. Of we pakken het speels aan. Zo trekken we de leerlingen mee.” Want, zo blijkt, het is voor hen een grote uitdaging om een bepaalde inhoud of bepaalde moeilijke woorden zoals erfgoed, te vertalen naar leerlingen.  

Open armen voor de Erfgoedklasbak 

Precies om die redenen staan deze leerkrachten ervoor open om een Erfgoedklasbak in hun klassen te ontvangen. Zéker wanneer die klasbakken ook echte, materiële zaken meebrengen. Want zelf tonen ze vaak heel veel foto’s. De leerlingen laten kennismaken met het tastbare en levendige erfgoed op school, daarin zit volgens Klaartje en Griet echt wel een verrijking voor de klaspraktijk. Toch stellen ze zich terecht een wel heel erg praktische vraag omtrent de Erfgoedklasbakken in de klas: “Kunnen wij met deze actie wel een school met 340 leerlingen bedienen?” 

Eerlijk? Op dit moment zijn er al erg veel leerkrachten en scholen vragende partij om een Erfgoedklasbak te ontvangen in de klas. Een reden te meer dus om onze erfgoedsector, u dus, op te roepen om zich aan te melden als Erfgoedklasbak – als u dat nog niet deed. Want met hoe meer Erfgoedklasbakken we zijn, naar des te meer klassen we kunnen trekken. 

U kunt als Erfgoedklasbak alleen naar een klas gaan, of samen met een collega, als dat comfortabeler voelt. Bovendien kunt u zich bij uw lesvoorbereiding laten begeleiden in een coachingtraject. Dus wat houdt u nog tegen?  

Wat zit er in voor u? 

U kunt deze gelegenheid te baat nemen om contacten te leggen met een leerkracht en/of een school. Deze persoonlijke contacten missen we vaak als erfgoedorganisaties, bijvoorbeeld wanneer we op zoek zijn naar een klankbord of testgroep uit het onderwijs, of een vertegenwoordiger uit deze sector in onze beleidsplanningsprocessen. Of ook gewoon wanneer we ons gebruikelijke aanbod willen bekendmaken. Het is namelijk veel effectiever iemand persoonlijk uit te nodigen dan een folder te versturen naar een algemeen adres. Griet getuigt: “Het is jammer dat de meeste cultuurhuizen te anoniem blijven voor leerkrachten. En niet alle cultuurhuizen richten zich tot alle scholen. Er zijn wel brochures, maar als je mensen naar musea wil krijgen, dan zou het fijn zijn als die musea ook eens in de scholen kwamen. Nu is de afstand te groot.” 

We leren op dit punt alvast dat de vraag vanuit onderwijs om Erfgoedklasbakken te ontvangen reëel en groot is, en vooral: dat er een mooi potentieel is voor erfgoedorganisaties om ook ná de Erfgoeddag-week naar scholen te trekken met een aanbod ter plaatse! 

Bekijk het interview met Klaartje Van Campen en Griet Verschueren.