Het erfgoed en de geschiedenis van moestuinen zijn eeuwenoud. Ze zijn rijk en divers. Maar er wordt niet vaak met een erfgoedblik naar moestuinen gekeken. MOES-tuin wil moestuinerfgoed verkennen, documenteren, onderzoeken, tonen en verder laten leven. Hoe en waarom mensen al generaties lang in de moestuin werken en groenten, (klein)fruit en kruiden kweken voor eigen verbruik staat dus centraal in het veelzijdige erfgoedproject MOES-tuin. Dat kan niet los gezien worden van moestuiniers zelf. Via onderzoek én participatie worden relevante objecten, foto’s, documenten, praktijken, vakmanschap en
Het IIIF-project wil de bestaande IIIF-infrastructuur van de VKC en haar projectpartners verder doorontwikkelen en een aantal good practices van IIIF verder verkennen. In de derde fase van dit IIIF-traject wordt gefocust op de mogelijkheden van IIIF inzake crowdsourcing en storytelling enerzijds en de ontsluiting van IIIF-manifesten en -beelden via IIIF-manifestenbibliotheken anderzijds. De te ontwikkelen tools in proefopstelling moeten in verschillende ecosystemen kunnen worden ingepast.
Met fase 2 van dit project timmerde de Koninklijke Stadsschouwburg van Brugge verder aan zijn verhaal rond podiumtechnisch en scenografisch erfgoed. In Vlaanderen is er tot nog toe geen collectiebeherende instelling die zich ontfermt over dergelijk theatererfgoed. Cultuurcentrum Brugge ging tijdens het tweejarige project de uitdaging aan om te verkennen hoe die leegte in het erfgoedveld ingevuld zou kunnen worden. In hoeverre kan een theaterhuis zijn eigen erfgoedcollectie bewaren, beheren en presenteren? Waarom zou het dat doen en wat zijn hiervan de voordelen?
De voorgaande fase richtte
