Ook u heeft ongetwijfeld gemerkt dat begrippen als ‘dekoloniseren’ en ‘meerstemmigheid’ opgang maken. In de media, het publieke debat en ook – stilaan – in de cultureel-erfgoedsector. Daarin speelt taal een eersterangsrol.

Eerder signaleerden we op deze website de ‘onaffe’ publicatie Woorden doen ertoe van het Tropenmuseum in Amsterdam. Een van de auteurs gaf hierover op de vorige editie van het Groot Onderhoud overigens een (drukbijgewoonde) sessie. 

Taal lijkt op het eerste gezicht heel onschuldig, maar het is goed om te beseffen dat taal gevormd wordt door het heersende perspectief op ons wereldbeeld. Tegelijkertijd vormt taal ons wereldbeeld en houdt het dat ook in stand. Dat heeft een duidelijke impact voor minderheidsgroepen, omdat die groepen het risico lopen bestendigd te worden in een sociaal zwakkere positie.

Taal dekoloniseren betekent dat je ervoor zorgt dat de taal die je gebruikt geen structuren in stand houdt die nadelig zijn voor minderheidsgroepen. Aan de hand van sprekende voorbeelden legt taal- en letterkundige Raf Njotea in een online sessie op 7 oktober bij deBuren uit hoe we onze taal kunnen dekoloniseren. Daarna volgt een gesprek met Selma Franssen en is er ruimte voor vragen uit het publiek.
 
Recent bezorgde de Beleidscel Diversiteit en Gender van de UGent ook een handige brochure met de titel Screeningsinstrument. Diversiteits- en genderneutraal taalgebruik. Die kunt u hier downloaden.

Herinneren we ook nog aan het dossier in faro over meerstemmigheid, verschenen in september 2019, en het Groot Onderhoud over diezelfde thematiek.

Foto: Willi Heidelbach via Pixabay