Ze gaan strategisch te werk en verkennen voortdurend de context waarin ze werken: hoe ziet onze gemeenschap eruit? Wie komt naar onze musea en wie niet? Op basis van deze inzichten bouwen ze hun publieksprogramma op. De context in Birmingham is immers niet evident: in vele wijken heerst grote sociale achterstand. Diverse toegankelijkheidsprojecten spelen hierop in, en worden in de loop van de dag door verschillende collega’s toegelicht.

BMT doet op diverse manieren aan publieksonderzoek. Ze halen informatie uit hun bezoekerscijfers, ticketverkoop en CRM, exit surveys, focusgroepen, feedback van bezoekers on site en online en van frontline staff. Ze zetten ook mystery shoppers in. Uit deze onderzoeken werden zes publiekssegmenten afgeleid. Ze richten zich op de in cultuur geïnteresseerde bezoeker, op jonge stedelingen, toeristen en het onderwijs. Families met kinderen worden op hun beurt in twee segmenten opgedeeld: enerzijds de actieve families die tot 90 minuten reizen voor een plezierig uitje; anderzijds de families met een lager inkomen uit de lokale gemeenschap.

Marketing en communicatie worden op deze diverse segmenten afgestemd. Maar het blijft niet bij communicatie alleen. Geïnspireerd door The Participatory Museum van Nina Simon proberen ze hun bezoekers op diverse manieren actief te betrekken, van consultatie tot cocreatie.

Enkele voorbeelden uit de Birmingham Museums:

• ‘Ignite’ is de naam van de jongerenwerking. Van 2014 tot nu werkten de jongeren eerder projectmatig. De uitdaging nu is om de jongeren een structurele stem te geven in de beslissingsprocessen van het museum, ook op nationaal vlak. Het plan is om een jongere als ‘young leader’ (= betaalde job) in het museum aan te werven.
• ‘Storybooks’ ontstaan wanneer kinderen de kans krijgen zelf verhalen te vertellen in het museum, die door een storyteller en een illustrator worden vastgelegd.
• ‘Faith in Birmingham’ is een collectiepresentatie gerealiseerd in samenwerking met vertegenwoordigers van de zes grote godsdiensten in de stad. Het zorgde voor heel wat discussie en gespreksstof.
• ‘Generous Host’ is een traject waarbij onthaalpersoneel wordt opgeleid om bezoekers met speciale noden goed te ontvangen, bijvoorbeeld mensen met autisme. Maar ook treedt het museum ondersteunend op naar gemeenschappen die rond het eigen erfgoed willen werken: het team stelt de eigen expertise ter beschikking.

Al deze projecten zijn tijdsintensief. BMT streeft naar een multidisciplinair team van personeelsleden en vrijwilligers met uiteenlopende vaardigheden en kennis om met diversiteit om te gaan en gelijkheid na te streven. Ook de ‘frontline staff’ speelt hierin een cruciale rol. Zij kunnen het verschil maken door een occasionele bezoeker te overtuigen een vaste klant te worden. Medewerkers die achter de schermen werken worden twee keer per jaar ingeschakeld in de front office. Iedereen moet voeling hebben met het publiek.

BMT meet ook de impact van zijn inspanningen. De voorbije twee jaar konden meer gezinnen met kinderen bereikt worden en was er meer diversiteit in de achtergrond van de bezoekers.

BMT blijft samen met de lokale gemeenschappen nadenken over de toekomst van Birmingham Museums. Methodieken hiervoor zijn:

• ‘Story testing labs’: samen met bezoekers open en eerlijk praten over de verhalen die ze willen vertellen over bepaalde thema’s.
• ‘Open space events’: het museum roept iedereen op om samen het nieuwe museum vorm te geven en acties naar voren te schuiven tijdens consultatiegroepen.
• ‘Empathy mapping’: zet je eigen vooronderstellingen aan de kant en bedenk wat een bepaalde bezoekersgroep van een nieuw of bestaand product zou vinden. What do they think, say, feel, do, see?

Birmingham Museums zijn volop in beweging en gaan flexibel om met de noden van hun omgeving.”

Museum in a box

Birmingham Museum and Art Gallery ontwikkelde Museum in a Box om de toegankelijkheid van objecten uit de collectie te vergroten en kinderen meer te betrekken via actieve leervormen zoals onderzoek en reflectie. Het is een manier om groepen te bereiken voor wie de drempel om naar het museum te komen te groot is. De informatie die in de kisten wordt meegegeven voor de leerkrachten en de leerlingen heeft nood aan een opfrisbeurt. Het museum is m.a.w. ook op zoek naar verbeteringen. Want de vormgeving is niet aantrekkelijk en de methodiek is weinig interactief, type invulbladen. Het team staat alleszins open voor verandering en de methode wordt geëvalueerd, onder andere aan de hand van evaluatieformulieren voor leerkrachten.

Museum in a Box is een interessante methode voor erfgoedmusea maar minder geschikt voor kunstmusea, tenzij gewerkt kan worden met edities of werken op een digitale drager zoals videokunst. Sowieso zou het niet slecht zijn om het idee van het museum in de klas te brengen te updaten via bijvoorbeeld filmpjes, en lijkt een echt museumbezoek, waarbij kinderen en jongeren van nabij kunnen kennismaken met authentieke kunstwerken en artefacten, toch een meerwaarde te bieden, voor alle partijen.”

In een volgende post delen Marieke Vangheluwe (erfgoedcoördinatie, STAM), Anna Van Waeg (educatieve en culturele dienst, Jubelparkmuseum) en Greet Wuyts (educatieve dienst, MIM) wat zij ontdekten omtrent het wellbeingprogramma van Birmingham Museums, en over hun bezoek aan Soho House.

Foto's:

•     Alle foto's werden genomen tijdens het werkbezoek.

Meer informatie over de studietrip naar het Verenigd Koninkrijk vindt u op deze pagina, waar u meteen ook een overzicht vindt van alle blogberichten in het kader van de reis.