Racisme is onlosmakelijk verweven met witte dominantie. Naima Charkaoui heeft het in haar boek Racisme over racisme als een complex gegeven, dat verweven is met vooroordelen en stereotypes, racistisch geweld en microkwetsingen (alledaagse kwetsingen die op lange termijn diepe sporen nalaten), vaak niet bewust gepleegd. Racisme is niet louter te herleiden tot verschillen in aangeboren fysieke eigenschappen, met huidskleur voorop, maar gaat ook over taalgebruik en stereotypes, beeldgebruik, toegang tot domeinen zoals onderwijs en tewerkstelling. Denkbeelden en stereotypes zijn verankerd in een dominant perspectief en moeilijk uit te roeien.

Charkaoui schreef een erg helder boek waarin ze uit de doeken doet op welke manieren racisme en discriminatie ook sluipend kunnen zijn, en hoe ze een flinke impact kunnen nalaten. Dat doet ze aan de hand van verschillende treffende voorbeelden. Verderop duidt ze ook enkele mogelijkheden om hiermee om te gaan.

De Britse journaliste en schrijfster Reni Eddo-Lodge was aanvankelijk niet van plan een boek te schrijven over haar ervaringen als persoon van kleur. Maar op een blog die ze hierover in 2014 schreef kwamen dusdanig veel reacties dat ze zich ironisch genoeg genoodzaakt voelde de moeilijke ontwikkelingen toch verder te benoemen met een publicatie en verschillende lezingen.

In haar boek kaart Eddo-Lodge verschillende kwesties aan: het feit dat mensen van kleur zich genoodzaakt voelen zich aan te passen aan de witte dominantie, terwijl structureel racisme gewoon verder gaat. Maar ook dat goedbedoelende omstaanders soms enkel aan de oppervlakte woelen terwijl er in de praktijk niets verandert.De auteur toont met verschillende voorbeelden aan dat structurele discriminatie omwille van huidskleur reeds eeuwenlang aanwezig is. Zo grijpt ze regelmatig terug naar het slavernijverleden, en naar de onmacht om dit thema vandaag serieus te nemen.