U heeft op de website van Erfgoeddag 2010 doorheen tientallen tips en invalshoeken sinds juni vorig jaar gezien hoe het thema FAKE? concreet kan ingevuld worden. Het was een flinke uitdaging voor de Erfgoeddag-vormgever om de  enorme verscheidenheid en rijkdom aan activiteiten en organisaties in één beeld te vatten. Het campagnebeeld is nu klaar, en kunt u op de sectorwebsite van Erfgoeddag bewonderen, ophalen en vanaf heden ruim toe te passen in tal van communicatiemiddelen.

De coördinatiecel Erfgoeddag heeft gekozen voor een masker. Het masker is een uitstekende metafoor voor allerlei vormen van FAKE? Een masker wordt namelijk gebruikt om je te vermommen of op te smukken. Degene die ‘faket’ – en in de ruimste betekenis van het woord, hiervoor verwijzen we u graag naar zo goed als alle items op de website van Erfgoeddag, zet in figuurlijke zin een masker op. Hij doet de waarheid geweld aan, al dan niet bewust. Maar een masker laat ook toe om een andere persoonlijkheid aan te nemen, zoals heel expliciet gebeurt in het theater.

Er wordt in dat verband wel eens verwezen naar de etymologie van het woord ‘persoon’ (in het Frans: personne, Portugees: pessoa, enz.). Dat zou afstammen van het Latijnse ‘persona’, of theatermasker. Laten we daarom één keer Fernando Pessoa (1888-1935) citeren, de grote Portugese modernistische dichter, wanneer hij het had over zijn zgn. ‘heteroniemen’, creaties van Pessoa, die net iets afwijken van het gewone, bekende ‘pseudoniem’.  Als een pseudoniem een andere naam is voor het eigen ik, is een heteroniem een eigen naam voor een ander ik. “Ik voel me meervoudig. Ik ben als een vertrek met ontelbare toverspiegels... die tot onjuiste weerspiegelingen vervormen een enkele, vroegere werkelijkheid, die in geen daarvan is en in alle.”

Een andere kunstenaar, die graag speelde met de metafoor van het masker, was James Ensor (1860-1949). “Ensor gebruikt het masker bijna systematisch als een instrument van ontmaskering, het bespottelijke, ruwe, boosaardige, lelijke of trieste gelaat van de fantastische maskerwezens onthult hun ware aard,” aldus Herwig Todts, auteur van het standaardwerk 'James Ensor. Schilderijen en tekeningen uit de verzameling van het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen'. Ensor putte voor zijn verzinnebeelding van het groteske uit een eeuwenoude, Europese traditie: het carnaval! In veel streken was (en is) carnaval zowat het belangrijkste volksfeest van het jaar, een soort van 'bevoorrechte tijd', wanneer zaken die de mensen door het hoofd speelden eindelijk onbestraft konden worden uitgesproken. Carnaval was "vakantie, een spel, een doel op zich, dat geen toelichting of rechtvaardiging behoefde", aldus historicus Peter Burke. Mensen droegen maskers met lange neuzen, gooiden met eieren en ze executeerden 'Carnaval'...

Dit masker is overduidelijk een constructie, met een ‘historisch’ oog, afkomstig uit een gravure, en een ‘hedendaags’ oog, een detailopname van een foto. Het campagnebeeld is dit jaar van de hand van Wendy Guns, van Gramma. U kunt het campagnebeeld in verschillende formaten downloaden vanaf de webstek van Erfgoeddag.

Meer info vindt u op de website van Erfgoeddag, of bij de coördinatiecel van Erfgoeddag, p/a FARO, Vlaams steunpunt voor cultureel erfgoed vzw, Priemstraat 51, 1000 Brussel, tel. +32 (0)2 213 10 60, fax +32 (0)2 213 10 99, info@erfgoeddag.be