Op 7 en 8 juni vond in Birmingham Open Culture 2011 plaats. Het doel van deze jaarlijkse conferentie die georganiseerd wordt door Collections Trust, is bezoekers op twee dagen tijd een stand van zaken te geven op het vlak van collectiemanagement in de breedste zin van het woord. De focus lag op de situatie in het Verenigd Koninkrijk en daarbuiten, maar de aandacht ging toch vooral naar de laatste ontwikkelingen in het Verenigd Koninkrijk.

Er werd o.a. stilgestaan bij het nieuwe accreditatiesysteem voor musea, de lancering van Spectrum 4.0 en Culture Grid, het Britse systeem dat de meest gevarieerde digitale collecties van de meest uiteenlopende organisaties aan elkaar tracht te linken en op een betekenisvolle manier probeert te ontsluiten. Culture Grid probeert eveneens, onder de vleugels van Collections Trust, organisaties bewust te maken van het belang van digitalisering om collecties in de toekomst beter te bewaren, te ontsluiten en beheersbaar te maken. De consensus groeit dat organisaties moeten digitaliseren, maar het probleem is dat dit een proces is dat veel kennis, energie en middelen vraagt. Bovendien maakt het digitaliseringsproces idealiter deel uit van een integrale beleidsstrategie en gebeurt het niet ad hoc (zoals nu maar al te vaak het geval is). Culture Grid tracht organisaties hierbij zoveel mogelijk bij te staan. Dit ligt echter niet voor de hand, vooral omdat Culture Grid in de praktijk slechts door twee personen wordt gerund. Een van de belangrijkste uitdagingen voor de komende jaren zal dan ook zijn om Culture Grid als (deel-)organisatie (van Collections Trust) duurzaam te maken.

In Vlaanderen komen digitalisering en vragen over de invloed van de digitale ruimte op het beleid van erfgoedorganisaties eveneens steeds prominenter op de agenda te staan. De participatie van de cultureel-erfgoedwereld in een wetenschappelijk onderzoeksproject zoals bijvoorbeeld Archipel toont dit aan. Het Vlaams Instituut voor de Archivering van Audiovisueel Erfgoed in de dop illustreert dat deze ontwikkelingen ook op beleidsniveau worden erkend. Er zijn al stappen gezet maar de weg is nog lang. In Vlaanderen kampen organisaties immers met dezelfde problemen als elders: digitalisering wordt nog al te vaak als een ad hoc activiteit gezien in plaats van als een onderdeel van een strategisch plan. De erkenning van de digitale ruimte als motor van de organisatie vraagt bovendien om een investering (kennisopbouw en -deling, personeel, financiële middelen). Een investering die niet als last moet gezien worden, maar als een investering in de toekomst.