Met dit meesterwerk van Leonardo Da Vinci ging ongeveer alles mis wat er met een muurschildering mis kan gaan. Twintig jaar nadat Leonardo het werk had voltooid, begon de verf al af te bladeren. De fresco had te lijden onder de damp en de rook uit de keuken en was bovendien op een vochtige muur geschilderd. Onder Napoleon werd de refter gebruikt als paardenstal en in de Tweede Wereldoorlog viel er een bom op. Tussendoor was er ook nog een overstroming die het gebouw onder water zette. Maar het ergste van al is misschien wel dat Het Laatste Avondmaal in de loop van de eeuwen rampzalige restauraties onderging. Zo verving een van de restaurateurs de voet van de apostel Bartolomeus door een tafelpoot en een hand van de heilige Thomas door een knapperig broodje. De jongste restauratie, die meer dan twintig jaar duurde, van 1977 tot 1999, nam alle latere toevoegingen weg en herstelde zo goed en zo kwaad als mogelijk het fresco zoals het oorspronkelijk uitzag. 

 

Hoe het werk tot stand kwam en hoe het bijna tot een ruïne verviel, wordt vol kleurrijke details verteld in het boek ‘Leonardo en Het Laatste Avondmaal’ van de Canadese schrijver Ross King. 

 

 

 

Het Laatste Avondmaal in Lego, door Brendan Powell Smith

 

In onderstaand filmpje geeft auteur Ross King uitleg over zijn boek ‘Leonardo en Het Laatste Avondmaal’.