Albast, luxueuzer dan goud en zacht als fluweel, was een erg populair materiaal in de Europese beeldhouwkunst. M en het Musée du Louvre hebben de handen in elkaar geslagen om aan de hand van topstukken van de 14e tot de 17e eeuw de aspecten van het materiaal volledig uit de doeken te doen. De tentoonstelling toont gotische retabelfragmenten, barokke altaren, bijzondere verzamelobjecten of gigantische grafmonumenten.

In de tentoonstelling komt de bezoeker in aanraking met zowel de materiële als immateriële aspecten van albast. 130 albasten topstukken vertellen waarom het materiaal zo geliefd was en welke technieken erop toegepast werden. Het zijn topstukken gemaakt door de beste albastkunstenaars uit de 14e tot de 17e eeuw: André Beauneveu, Jean Mone en Conrad Meit (Zuidelijke Nederlanden), Tilman Riemenschneider (Duitsland), Jean de Cambrai en Germain Pilon (Frankrijk), Diego de Siloe en Damien Forment (Spanje).

Het verhaal van albast eindigt echter niet in de 17e eeuw. Daarom toont M ook hedendaagse werken van de Belgische kunstenaar Sofie Muller (°1974). In haar praktijk staat de materialiteit van albast centraal: de ruwheid van de net ontgonnen albastknol tegenover de fluwelen zachtheid en schoonheid van het gepolijst eindproduct. Op dit spanningsveld beitelt Muller een verhaal over de fragiliteit van de menselijke psychologie.

Het sluitstuk van de tentoonstelling komt uit de collectie van M: het 6,5 meter hoge Sint-Annaretabel, gemaakt in 1610 door Robert de Nole voor het Celestijnenklooster in Heverlee. Aan de hand van een multimediale opstelling (3D) wordt het verhaal van dit monumentale topstuk ontsloten.

De samenwerking

M beschikt over een gerenommeerde collectie middeleeuwse beeldhouwkunst, en wordt gewaardeerd voor de expertise die het op dat domein heeft opgebouwd. Bovendien waren de Lage Landen een belangrijk en toonaangevend centrum voor albastsculptuur. De afdeling beeldhouwkunst van het Louvre voert, in samenwerking met Laboratoire des Monuments Historiques en Bureau des Recherches Géologiques et Minières, uitgebreid onderzoek naar de oorsprong van albast op basis van isotopenanalyses. Een nauwe samenwerking tussen beide instellingen voor het organiseren van deze tentoonstelling was dan ook verrijkend en logisch.