100 jaar geleden, op 11 december 1911, ontving Gentenaar Maurice Maeterlinck (1862-1949), de Nobelprijs literatuur. Hij is tot hiertoe de enige Belg die deze hoogste literaire prijs op zijn conto mag schrijven. Een Nobelprijs is zonder enige twijfel een wereldwijde erkenning van buitengewone talenten en/of inzet. Die verjaardag staat dit jaar volop in de belangstelling, met onder andere een tentoonstelling over de tandem Maeterlinck – Verhaeren in het Provinciaal Museum Emile Verhaeren. Literaire helden onder de loep.

Het verhaal van Maeterlincks Nobelprijs is algemeen bekend. En ook vandaag blijft de auteur tot de verbeelding spreken. Zopas werd in Cannes de film van Gust Van den Berghe, ‘Blue Bird’, voorgesteld en midden mei ging in de Gentse Vooruit ook de opera van ‘L’Intruse’ door Stef Lernous (Abattoir fermé) in première. Een feit dat echter tussen de plooien van de geschiedenis is beland, is dat Emile Verhaeren (1855-1916) in die jaren eveneens kandidaat was voor de prijs. Ze werden zelfs samen voorgedragen, maar Verhaeren viel – letterlijk – buiten de prijzen.
 
Vandaar dat het Provinciaal Museum Emile Verhaeren nu deze tentoonstelling opzet omtrent de twee Belgische kandidaten voor de Nobelprijs Literatuur: Maeterlinck en Verhaeren. Hoewel ze beiden deel uitmaken van de symbolistische stroming in de literatuur zijn ze als auteurs twee totaal verschillende persoonlijkheden. De tentoonstelling presenteert de belangrijkste werken van Maurice Maeterlinck uit de jaren 1889-1911 en gaat ook nader in op de vriendschapsbanden met Emile Verhaeren. Daarnaast wordt er ook gefocust op de strubbels rond de toekenning van de Nobelprijs Literatuur in 1911. In dit luik wordt o.m. het originele diploma van de Nobel-prijs van Maeterlick getoond. Het is de eerste maal sinds 1962 dat dit unieke stuk aan het publiek wordt voorgesteld.

De tentoonstelling toont originele documenten, bibliofiele uitgaven (o.m. de bundel 'Serres Chaudes' met de houtsneden van Georges Minne (1889), en de bundel 'Douze Chansons' met gravures van Charles Doudelet (1896), manuscripten en zelden of nooit getoonde foto’s uit het familiealbum.

De tentoonstelling werd samengesteld met stukken afkomstig van de Koninklijke Bibliotheek van België (KBR), de Archives & Musée de la Littérature (AML) uit Brussel, het Museum voor Schone Kunsten te Gent, het Zweedse Nobelprijs-comité uit Stockholm en verschillende private bruikleengevers. Daarnaast worden er ook verschillende werken gepresenteerd van kunstenaars die zich lieten inspireren door het werk van Maurice Maeterlinck: Fernand Khnopff (met o.m. de prachtige tekening Mélisande, 1907), een reeks steendrukken van Léon Spilliaert voor Serres Chaudes (1918), houtsneden van Maurice Brocas (sd), een getekend portret van Maurice Maeterlinck door Théo Van Rysselberghe (1907). In dialoog met deze werken wordt er ook een reeks foto’s gepresenteerd van de hedendaagse fotograaf Peter Waterschoot (1969), die zich voor zijn Entropia-reeks liet inspireren door de onwezenlijke wereld van het symbolisme.

Praktische info
Provinciaal Museum Emile Verhaeren
E. Verhaerenstr. 71
2890 Sint-Amands
T. +32 52 33 08 05
E. verhaerenmuseum [at] skynet [dot] be
W. www.emileverhaeren.be

Openingstijden tot 30 juni: alleen tijdens weekends en feestdagen (11-18u.) of op reservatie
Openingstijden tussen 1 juli en 31 augustus: alle dagen, behalve op maandag (11-18u.).

Leestips:
Meer info over Maeterlinck lees je in de bijlage (hieronder te downloaden). Of lees het Wikipedia-artikel over de Nobelprijs (met tal van doorverwijzingen). Of bekijk een fragment uit de opera 'Pelléas et Mélisande' van Claude Debussy (1902), op tekst van Maeterlinck. Je kunt het fragment ook bekijken via de toegankelijke YouTube-player.