Het is gemakkelijker gezegd dan gedaan, participatiever werken! Wat komt er allemaal bij kijken? De leesgroep formuleerde verschillende bedenkingen die aantoonden dat een participatief museum niet met een vingerknip gerealiseerd kan worden. Een kort verslag.

Je kan verschillende keuzes maken als museum. Worden de thema’s, objecten of manier van presenteren bepaald door een onderzoeker of door het publiek? Verkies je als museum een projectmatige participatieve werking of eerder een langdurige samenwerking? En wil je wel een participatief museum zijn of een klassiek kunstenmuseum? Dit zijn belangrijke afwegingen waar je rekening houdt met de bezoekers. Waarom komen bezoekers naar je museum en waarom niet? Wie zijn ze?

Maar hoe doe je dit? Hoe kom je tot antwoorden? We vonden het een meerwaarde om te kijken naar praktijkvoorbeelden. Het Huis van Alijn en het In Flanders Field Museum (die werken met profielen via chipbandjes) werden aangehaald. Dit zijn twee uiteenlopende voorbeelden van participatie in musea. Het is boeiend ze te bespreken en concretiseren: hoe kunnen we dit vertalen naar ons museum? Welke zijn haalbaar voor onze praktijk? Wat zien we zitten? En wat zijn de gevolgen (bv. moeten we sleutelen aan het profiel van ons personeel)?

Om op deze vragen te antwoorden gingen we kijken naar de uitgangssituatie van het museum. Wat staat in het beleidsplan (waar staat het museum voor en hoe geef je de werking richting?), welke visies bestaan er over participatie in het museum en welke toekomstbeelden zijn er? Wat verstaat men onder participatie?

Om te veranderen moet de visie gedragen worden door de alle medewerkers. Om dit draagvlak te creëren is de uitdaging om de meerwaarde van participatie voor het museum te zoeken en na te denken over manieren die aansluiten bij de werking van het museum en de presentatie van tentoonstellingen.