Dankzij dit subsidieproject konden het Koninklijk Museum voor Schone Kunsten Antwerpen (KMSKA), het Museum voor Schone Kunsten Gent (MSK), Mu.ZEE (Oostende) en M (Leuven) in samenwerking met de VKC (Vlaamse Kunstcollectie) en het RKD (Nederlands Instituut voor Kunstgeschiedenis) het intern en extern (her)gebruik van iconografische objectinformatie faciliteren en zo de vindbaarheid en de doorzoekbaarheid van hun collecties verhogen.
Dit werd voordien bemoeilijkt door het gebrek aan gestandaardiseerde, genormaliseerde, gelinkte en meertalige data in de collectiedatabanken van de projectpartners
Collectieanatomie
Een logische ordening van de collectie in clusters (deelcollecties), bijvoorbeeld op thema, chronologie, geografie, materiaalsoort of herkomst. De collectieanatomie vormt de basis voor collectiewaardering, risico- en waardemanagement.
Collectiehulpverlening
Collectiehulpverlening (CHV) is de eerste hulp aan collecties bij een incident. CHV is erop gericht de schade te beperken en objecten in veiligheid te brengen. Waar bedrijfshulpverlening (BHV) zich op mens en gebouw richt, is CHV er voor de collectie.
Informatiebeleid
De visie en strategische keuzes van een organisatie voor haar digitale collecties en digitale dienstverlening.
Collectie-informatiesysteem
Een actueel, digitaal overzicht van gegevens van de objecten uit de collectie volgens internationale standaarden.
Actieve conservering
Actieve conservering betekent: alle acties die rechtstreeks op een object worden toegepast met als doel verouderingsprocessen te stoppen of de structuur te verstevigen.
Waardegebaseerd collectiemanagement
Het nemen van strategisch onderbouwde beslissingen over de inzet van mensen en middelen om de waarde en de toegankelijkheid van de collectie optimaal te behouden, gebruiken en ontwikkelen.
Risicomanagement
De inventarisatie, analyse en beheersing van risico’s waaraan objecten en collecties blootstaan.
Restitutie
Teruggave van een cultuurgoed aan de rechtmatige eigenaar.
Preventieve conservering
Preventieve conservering is erop gericht om verval en verlies van erfgoed te voorkomen of te beperken, zonder in te grijpen op het materiaal, uiterlijk of de constructie van objecten. In de praktijk gaat het vooral over het voorkomen en vertragen van vervalprocessen.
