Mate waarin een materiaal waterdamp, stofdeeltjes, bepaalde gassen ... tegenhoudt. Een bepaald materiaal kan bijvoorbeeld wel waterdamp doorlaten (permeabel zijn), maar tegelijk stof tegenhouden (impermeabel zijn).

Patina, ook aangeduid als edelroest of koperroest, is een doffe corrosielaag die gevormd wordt op het oppervlak van voornamelijk koperen voorwerpen en koperhoudende legeringen (zoals brons) als gevolg van oxidatie van het metaal bij blootstelling aan de lucht en vocht. De kleur van deze laag kan variëren van groen tot donkerbruin.

Patina is ook een algemene term om aan te duiden dat een bepaald object uitstraalt de tand des tijds te hebben doorstaan, zoals leer en steen. Natuursteen en metselwerk met baksteen krijgen door verwering een patinalaag, waardoor de tekening van de steen versterkt wordt en een 'doorleefd' uiterlijk krijgt. (bron: Wikipedia)

Oxidatie is een chemische reactie waarbij uit een verbinding zuurstof wordt opgenomen en waterstof wordt afgegeven. Deze reactie gebeurt in aanwezigheid van een oxiderende stof, meestal zuurstof. Een welbekend voorbeeld van oxidatie is het roesten van ijzer. Oxidatie is een veel voorkomend probleem bij bewaren van erfgoed (zie ook de term corrosie). Verbranding is de extreemste vorm van oxidatie, maar daaraan komt nog een derde factor te pas, namelijk de ontstekingsbron.

Opstuwingen zijn het gevolg van een verkeerde relatieve vochtigheid of schommelingen in de relatieve vochtigheid. De bovenlaag (vb. verflaag of fineer) verliest zijn hechtingskracht aan het oppervlak/onderliggende laag en dreigt verloren te gaan.

Een depot dat zo gebouwd is dat het brede publiek een kijkje achter de schermen krijgt. Hierin zijn verschillende gradaties: mensen kunnen vanachter een glazen wand of venster in het depot kijken, tot effectief tussen de rekken lopen. Hiervoor moet het depot dus in de nabijheid van de publieksruimten liggen.

Een bewaarplaats met een onderzoeksruimte waar in gecontroleerde omstandigheden archeologische ensembles, archeologische artefacten of onderdelen van beschermd erfgoed, afkomstig uit het Vlaamse Gewest, worden bewaard en beheerd. Deze depots kunnen een erkenning en subsidie krijgen in het kader van het Onroerenderfgoeddecreet.

Zogenaamde rechtstreekse diapositieven komen na de opname tot stand door het uitvoeren van twee ontwikkelingen, een eerste negatiefontwikkeling, gevolgd door een tweede zogenaamde 'omkeer ontwikkeling', waarbij het negatief beeld via chemische weg wordt omgezet naar een positief beeld. Het dragermateriaal is transparant: glas of kunststoffilm. Een variant om transparante positieve beelden te bekomen is het eerder genoemde afdrukken van negatiefbeelden op transparant afdrukmateriaal.

Ruimte voor de tijdelijke opslag van erfgoed na een calamiteit.

100% synthetische kunststof, met name gekend voor de productie van wegwerphandschoenen. In combinatie met het CE- en PPE-keurmerk veilig voor gebruik op medisch vlak, maar ook voor conservatiedoeleinden (ongepoederd). Kenmerken: anti-allergeen, scheurbestendig, bestand tegen (basis)chemicaliën en aansluitend, waardoor de tastzin gedeeltelijk behouden blijft. Bestaat in verschillende kleuren.

Nitraatverval kent vijf stadia: achtereenvolgens treden verkleuring (bronskleurige vlekken) of verbleking, verkleving, aantasting van de emulsielaag, verweking en ten slotte verpulvering van de film op. Het proces gaat gepaard met een toenemende verspreiding van een onaangename geur (nitreuze damp) en het vrijkomen van brandbare gassen. Bij grote hoeveelheden nitraat ontstaat zelfs explosiegevaar (depots cinefilm). Alle nitraatfilm zal, vroeg of laat, ten onder gaan aan het proces van verval. Bijkomend probleem is dat het proces van definitief verval zich soms in een relatief kort tijdsbestek voltrekt.

De snelheid van verval is afhankelijk van omgevingsfactoren, zoals de wisselwerking met verpakkingsmateriaal en de temperatuur en luchtvochtigheid. (Bron: Nederlands fotomuseum)