Bijna elk museum in de wereld heeft meer objecten in zijn collectie dan permanent kan worden weergeven. Ze worden bewaard in de opslagruimtes met beperkte vrije toegang. Codart Twintig onderzocht hoe tegenwoordig wordt omgegaan met een steeds groter wordende collectie, gebrek aan ruimte, krimpen van fondsen, en de toenemende vraag naar toegankelijkheid van het publiek.

Het congres in de Poolse hoofdstad was opgedeeld in vier dagen. Elke dag werden een vijftal lezingen gegeven, afgewisseld met stadswandelingen en geleide bezoeken aan culturele instellingen en musea in de stad. Tijdens het congres werd ingegaan op welke manier musea in het verleden omgingen met de opslag van kunstwerken en werd er gedebatteerd over de modellen voor de toekomst. Er werd aandacht besteed aan de behoeften van de kunstwerken, van de museummedewerkers en van het publiek, waarbij rekening werd gehouden met factoren zoals behoud, toegankelijkheid en leefbaarheid. Al deze aspecten zijn ook van belang voor het Museum voor Schone Kunsten in Gent.

Naast dit thema werd ook bijzondere aandacht geschonken aan Vlaamse en Nederlandse kunst in de Poolse collecties. Als curator was het enorm interessant om een kijkje te nemen in de, soms verborgen, Poolse collecties. Op een dergelijk congres, met de aanwezigheid van collega’s uit eigen land maar ook ver daarbuiten, is het ook efficiënt en op een aangename manier netwerken.