Zie document “Verantwoording van projectsubsidies voor ontwikkelingsgerichte en internationale projecten. Cultureel erfgoeddecreet” door ons bezorgd aan de Vlaamse Gemeenschap.

Waterputten waren gedurende duizenden jaren een van de weinige middelen om aan drinkwater te geraken. Het belang van water voor de mens en dus ook dat van de waterput kan moeilijk overschat worden. De kennis rond de aanleg en het gebruik van de waterput is erfgoed dat voor een groot deel bewaard wordt in de hoofden van de laatste gebruikers. Voor wat Vlaanderen betreft is het vijf voor twaalf, wie heeft er hier immers nog geleefd zonder de luxe van drinkbaar leidingwater? Met het project “Wat met de waterput?” heeft het MOT een eerste maar belangrijke stap gezet om wat rest van dat erfgoed in kaart te brengen en te bewaren.

Het MOT hecht veel belang aan het opbouwen van kennis en expertise, niet alleen over de eigen collectie, maar ook over het ruime onderzoeksveld van de geschiedenis van de technieken. We willen niet enkel als museum een verhaal vertellen over technische thema’s, maar ook als voortrekker van een erfgoedgemeenschap het publiek (van specialist tot belangstellende) echt warm maken voor deze materie en stimuleren tot actie, gaande van wetenschappelijk onderzoek voor sommigen tot het meer ‘recreatieve kennismaken met’ voor anderen.

Net zoals het MOT eerder voor een heropleving van de bakoven en het bakken in Vlaanderen zorgde met het project ‘Red de Bakovens!’ wilt het MOT de waterput terug in ere herstellen. We doen dit uit respect voor het erfgoed, het milieu en de mensen die het zonder leidingwater moeten stellen, hier en elders, vroeger en nu.