Enige tijd geleden berichtte ik u over If: Volunteering for wellbeing, een opleidings- en re-integratieprogramma voor kwetsbare personen in enkele musea in het noordwesten van Engeland. Nu is er een longitudinale studie die de sociale en economische impact van dit programma heeft onderzocht. Met als opmerkelijke uitkomst dat voor elke pond die er de laatste drie jaar werd in geïnvesteerd, er zowel sociaal als economisch meer dan drie pond terugvloeide naar de maatschappij.

If: Volunteering for wellbeing is een uniek initiatief waarbij mensen via sociale diensten en zorginstellingen, in erfgoedinstellingen de gelegenheid kregen om werkervaring en nieuwe vaardigheden te verwerven en hun gezondheid en welzijn te verbeteren. Om te kunnen bewijzen wat de impact was op het sociaaleconomisch welzijn van de deelnemers werd gebruik gemaakt van het Social Return on Investment evaluatiemodel. Dit betekende dat er over een periode van drie jaar op verschillende manieren en uit meerdere bronnen bewijs moest worden verzameld, onder meer door het meten en evalueren van het welzijn van de deelnemers, interviews met stafmedewerkers in de erfgoedinstellingen, familieleden en zorgverleners en het in rekenschap brengen van veranderingen in het leven van de deelnemers.

Dergelijke op bewijs gebaseerde rapporten zijn essentieel in de discussies over de maatschappelijke waarde van cultureel-erfgoedinstellingen en erfgoedcollecties. Want meer nog dan het brengen van mooie en inspirerende verhalen tonen deze rapporten aan de zorg- en sociale sector én aan de beleidsmakers aan wat de impact is van interventies met cultureel erfgoed op de gezondheid en het welzijn van mensen.