Op vrijdag 24 april 2009 werd in het British Museum in Londen zoals eerder aangekondigd de studiedag ‘Going Green: Towards Sustainability in Conservation’ georganiseerd. Welke locatie kan ons meer inspireren en ons doen bewust worden van onze manier van denken, onze manier van omgaan met ons materieel erfgoed en ons vooral doen nadenken over wat de gevolgen hiervan zijn op onze omgeving?

Bij de aankondiging van de studiedag werd het reeds duidelijk dat de noodzaak om gangbare praktijken in vraag te stellen en af te wegen tegenover hun impact op het milieu en het zoeken naar eventuele alternatieven, zich opdringt. De titel van de eerste lezing, ‘The big picture’, was dan ook meteen raak. Vele vragen werden gesteld die zowel grote als kleine dingen impliceerden. Enkele mogelijke antwoorden werden reeds geformuleerd en huidige ervaringen werden gedeeld. Er werd nagedacht over hoe we binnen alle domeinen betreffende conservatie, onze ‘environmental footprint’ kunnen verminderen.

Het eerste deel van de dag concentreerde zich op de vraag of we op een verantwoorde wijze de manier van denken en het omgaan met klimaatrichtlijnen kunnen veranderen. Zijn volledige klimaatsystemen in musea de oplossing, wat zijn hun risico’s en moeten ze structureel zijn, of enkel waar nodig? Hoe gaan we om met de huidige klimaatsverandering? Hoe vinden we de balans tussen het klimaat buiten en binnen? Bieden nieuwe energiebronnen oplossingen? Welke materialen gebruiken we? Kan duurzaamheid ons op een verantwoorde manier ook geld besparen:‘maximale efficiëntie met minimale kosten’? Een pasklaar antwoord is er zelden, alles moet afgestemd worden op de eigen situatie, maar praktijkvoorbeelden tonen toch aan dat er heel wat mogelijk is en dat er al heel wat gerealiseerd is. Weloverwogen en bestudeerde ‘experimenten’ blijken soms heel succesvol en veelbelovend te zijn. Dit zowel in nieuwbouwprojecten, als in oude gebouwen die natuurlijk veel beperkingen meebrengen.

Niet enkel in passieve conservatie moeten en kunnen we deze ‘groene’ principes in overweging nemen en toepassen. Ook in actieve conservatie waar vele, al dan niet schadelijke materialen en producten gebruikt en verbruikt worden, moeten we hiermee rekening houden. Praktijkvoorbeelden tonen aan dat bijvoorbeeld resten zuurvrij karton zeker kunnen gerecycleerd worden, net zoals verschillende kunststoffen en dat eerste testen in de zoektocht naar een alternatief product voor solventen op petroleumbasis positief blijken. Er lopen momenteel verschillende onderzoeken om voor onze gevestigde producten en methoden gezondere en milieuvriendelijkere alternatieven te vinden. Naast deze bewustwording is het nodig noden te bepalen om richtlijnen te formuleren. En zoals onze landgenoot Guy De Witte zo mooi zei: ‘New challenges demand new solutions’ en ‘efficiëntie, eenvoud, degelijkheid en duurzaamheid’ zijn vier pijlers die ons hierbij zeker kunnen helpen. Dit in het achterhoofd houdend moeten we met zijn allen op een constructieve manier samenwerken en leren van elkaars succesvolle en vaak erg creatieve goede praktijkvoorbeelden om van ‘groene conservatie’ een feit te maken.

Meer info: website conferentie